foto Sytske Dijksen
In de afgelopen maanden werd er in het Waddengebied een walrus waargenomen. Dat is hoogst uitzonderlijk, want het beest hoort op de ijsplaten van de Noordpool thuis. Zij was dichtbij, zeer dichtbij, want op een basaltdijk van de marine in Den Helder. Tot verdriet van velen, ook van mij, deed zij Texel niet aan. Afgelopen weken was zij even zoek, maar inmiddels is zij gezien op de kust van Schotland. Freya, want zo is ze genoemd, inspireerde mij tot een gedicht.
VERLANGEN NAAR WALRUS
Zij die haar eigen banen koos
en onverwacht is opgedoken
ver van het drijfijs van de pool,
die op basalt is neergestreken
en in vreemde wateren vist,
zij wordt vermist.
De vrije vrouw, ze kreeg een naam
om de mensheid te behagen;
strijdlustig heet nu haar bestaan.
Zij deed het waddenerfgoed aan,
zwom naar Terschelling, was op Schier,
maar kwam niet hier.
Zij met haar fijn besnorde kop
verkoos Den Helder boven ons,
vertrok zonder een levensteken.
Niets dan wat poep voor onderzoek
is hier op Texel aangekomen,
zelf is zij zoek.
Zij is op weg naar weer een plaats
om uit te buiken met haar maag
vol scheermessen en slobberschelp.
Huiswaarts of tegendraads gaat zij,
watertandend hopen wij, maar
Freya beslist.
Fiet van Beek, november 2021