Barst
Ik heb jouw sporen uitgewist:
brieven ritueel verbrand,
foto’s in een doos gekwakt,
kleren in een vuilniszak,
sms’jes gedeletet.
mailtjes in de prullenbak.
Je rozenvaas spatte uiteen
toen ik hem met een klap
de glasbak in gesmeten heb,
in het gat voor witheet glas.
Helaas was er niets waardevols
dat je hier achterliet,
ik had het graag een barst bezorgd,
weggegooid, kapot getrapt.
Ik heb jouw sporen uitgewist.
Het huis is grondig schoon geschrobd.
Op alles na
kan niets, nee niets,
mij meer aan jou doen denken.
© 2007 Fiet van Beek