Even voorstellen: Fiet van Beek

Een duidelijke stem, toegankelijke teksten zonder oppervlakkigheid en warmte. Er zit betrokkenheid en warmte in je gedichten en dat neem ik mee.

Was wel onder de indruk, maar ook geraakt, door je voordracht en wat je beschrijft in wiebelen op een schommelbank.

Ik heb net het hele boekje ‘Wiebelen op een schommelbank’ doorgelezen. Brok in de keel. Ik weet niet of je het gemerkt hebt, maar zo in het midden van jouw vertellen, werd het doodstil in de zaal. Heel apart. Het was aangrijpend!!!!

Ik lees zo nu en dan in jouw bundel Vierende lijnen. Je duidt vreselijke dingen met weinig woorden, knap. En zo nu en dan schiet ik in de lach, heel prettig!

Dank voor de kerstkaart met je gedicht. Jouw kerstkaarten gooi ik niet weg, ik vind je gedichten prachtig. Ik kijk er elk jaar naar uit en bewaar ze in een mapje.

Ontroerend is de verbazing die Fiet van Beek legt in haar gedicht Vrede, bij de tweede zondag van Pasen.

Het is erg leuk om weer eens op je site te kijken en gedichten en blogs te lezen. Je stijl is kenmerkend: zorgvuldig, licht ironisch, observerend, deels afstandelijk, deels dichtbij.

Heb net nog een keer je boekje ‘Wiebelen op een schommelbank’ doorgelezen en ook al heb ik je boekje al eens eerder gelezen het heeft me weer erg geraakt. Net als je improvisatie vanmiddag.

‘Vierende lijnen’ ligt nu op mijn nachtkastje, er staan gedichten in die me erg raken. Zoals ‘Zelfverhoor’, wat mooi verwoord en wat herkenbaar voor mij.

En ‘Overtocht’: wauw, die beelden blijven me bij. Ook jouw slotzin ‘Dichten is luisteren naar de lucht’ in ‘Parkeergarage’ zal ik niet meer vergeten. (M.B.)

Hopend dat de berg intussen niet TE hoog geworden is … ik heb het dan over de vele complimenten die jou/jullie zeker gegeven zijn over het schitterende boek Wie zag ooit witte pauwen? Ik wil mijn welgemeende complimenten daar graag aan toevoegen. In het afgelopen weekend heb ik kunnen genieten van inhoud en lay-out van dit ‘juweel’ voor elke boekenkast. (H.E.)

Je naam roept een associatie met een vogelgeluid op. Is dat toeval? Ik denk het niet.

Een vogel symboliseert vrijheid en een ruime kijk vanuit de lucht op onze mysterieuze wereld.

Dat kijken en schouwen, dat maakt iemand als jij toch tot ziener, tot dichteres? (A.v.d.W)

Proficiat met ‘Vierende lijnen’ een mooie bundel met krachtige en sfeervolle gedichten. 

Je weet heel beeldend te schrijven en mij als lezer mee te voeren in jouw wereld(en). Ze lijken lichtvoetig, maar intussen ….. 

Goede romans lees je; goede poëzie herlees je. Ik heb je bundel al twee keer uit! (W.O.)

 

Met ‘Wie zag ooit witte pauwen?’ heb je mij erg blij mee gemaakt. Verrassend fraaie gedichten (niet in de laatste plaats die van jou). Van verstild tot kleurrijk; van ernstig tot vrolijk; van ritmisch tot schilderachtig. En de foto’s geven het geheel een extra dimensie. En wat een fraaie vormgeving en afwerking! Ik kende Ermelo (én Almelo) alleen van naam, maar dankzij ‘Wie zag ooit witte pauwen?’ heb ik het gevoel dat ik er op bezoek ben geweest en kuierend een wandeling heb mogen maken. (W.)

Afgelopen week kreeg ik het boek Wie zag ooit witte pauwen toegestuurd. Wat een verrukkelijk resultaat hebben jullie geboekt. Zo’n boek loopt algauw de kans een dilettantisch product te worden met te weinig zorg voor artistieke status naar inhoud en vormgeving. Jullie zijn aan beide gevaren glansrijk ontkomen. Er staat mooie tot heel mooie poëzie in, de foto’s zijn prachtig, de vormgeving kan niet beter, en wat een fraaie titel. (H.W.)