De komende twee jaar is de tentoonstelling ‘Tot later! Texel in 2075’ te zien op de bovenverdieping van Ecomare. Het gaat over de toekomst en de keuzes die we kunnen of moeten maken om in 2075 het ‘gewenste’ eiland te hebben. Ecomare vroeg me om een gedicht hiervoor te maken. Vanmiddag werd de tentoonstelling geopend en jawel: daar hing het gedicht. Mooi gedaan allemaal!
TOT LATER
Laten we afspreken dat wij elkaar hier
over 50 jaar weer zien. Dat ik in mijn baan
pirouettes blijf draaien, zoals ik al
deed lang voor jouw ontstaan. Dat jij voor mij zorgt,
als vaste gast, me koestert en schoonhoudt, zuivert
van wat mij dag in dag uit wordt aangedaan.
Dat ik doorga met grond te geven aan jouw
bestaan. Dan kunnen we straks het leven samen
vieren met natuur als gedeelde achternaam.
Fiet van Beek,
eilanddichter