De Cocksdorp heeft in de afgelopen jaren meer uitstraling gekregen. Dat komt ondermeer door de initiatieven van de stichting Waterrijke Perspectieven, die fondsen wierf om verbetering mogelijk te maken. Zij hebben het Waterplein ontwikkeld en ingericht, een bredere trap over de Waddendijk laten maken, het gemaalhuisje opgeknapt, de steiger bij het Haventje van Sil vernieuwd en ervoor gezorgd dat deze plek ook voor rolstoelers toegankelijk is. Het was al een mooie plek, maar er zullen nu nog veel meer mensen van kunnen genieten. Vandaag hebben zij hun werkzaamheden afgerond en werd e.e.a. feestelijk ‘geopend’. Op het infobord naast het gemaalhuisje staat het gedicht dat ik over deze bijzondere plek schreef en heb voorgedragen bij de onthulling en opening.
EINDELOOS
Als je strak naar voren kijkt,
lijkt Vlieland binnen handbereik,
met achter je en rechts de dijk
voor rugdekking en veiligheid.
Het eiland is wat opgerekt,
Cocksdorp verlengd, getrapt verrijkt,
met hellingbaan en treden, krijgt
ieder zicht van bovenaf beneden.
Daar is het wad, dat elke dag
verrast, het water brengt en haalt,
in de door Sil gegraven haven.
Het slingert, schuimt en danst
onder het torenlicht dat links
volhardt. Nooit staat het stil.
Elk tij verbreedt de horizon,
telkens vernieuwt het perspectief.
Fiet van Beek,
eilanddichter