Texel staat voor grote uitdagingen om de leefbaarheid van het eiland in de toekomst zeker te stellen. Denk aan het toerisme als de kurk van de economie, het Texelse landschap, betaalbaar wonen voor wie hier werkt en bijdraagt. Daarnaast: meer en meer bedrijven en grond komen in handen van investeerders doordat er (te) veel kapitaal nodig is voor de opvolgende generatie.
Omdat de brede welvaart van het eiland onder druk staat, heeft de gemeente Texel samen de Lions en de Rotary een conferentie belegd. De centrale vraag: hoe kunnen we eenvoud bereiken in een nieuwe samenhang, waarbij sectoraal handleen niet meer de standaard is? Kan de kracht van het collectief zorgen voor een beter evenwicht, bijvoorbeeld in coöperatief ondernemerschap en gemeenschappelijk investeren in grond?
Of de eilanddichter daar dan een gedicht bij kan maken? Uh, nou, dat valt te proberen. Het werden er zelfs twee: een voor bij de opening, een bij het afsluiten van de middag. Die laatste vind je hier.
ANDERSOM
Er is een dag dat we besluiten, dat omgeven
over later gaat en vergunnen om wat goed is
voor wat ademt in de zilte eilandlucht,
een dag waarop gewiekst alleen doet denken
aan klapperende vogelvleugels, met hun hemels
applaus boven ongestoorde broedgebieden,
een dag waarop groter en meer gaat over
saamhorigheid en kapitaal gevonden wordt
in de glans van het Gouden Boltje en elkaar,
een dag van hetzelfde schuitje, waarop ikke-ikke
een vage echo uit een ver verleden is, landjepik
slechts een spel. Een dag waarop grond voedsel
geeft en de gasten passen bij wat het landschap
en de kurk samen kunnen dragen. Balansdag
heet zoiets. Ik denk dat het op een woensdag is.
Fiet van Beek,
eilanddichter