mei 2022
GEDENKGEDACHTEN
GEDENKGEDACHTEN
bij 4 mei 2022
Ik stond in de rij van de snackbar.
De man voor mij was kort van stof:
oorlog, met ui. En één zonder,
zei zijn vriendin.
Ik dacht aan een land waar oorlog
een verboden woord geworden is.
Dat ons nu laat zien hoe het toen
geweest moet zijn en hoe het nog
had kunnen zijn zonder een 5e mei.
Ik dacht aan de mensen aan wie
ik ook denk in de twee minuten:
de Joodse vrouw die zelfs
geen verre neef meer had,
de kinderen zonder vader,
de tien mannen van de Mok.
En aan mijn hoogbejaarde tante
die elke eerste maandag om 12 uur
siddert van het luchtalarm,
want dat is wat zij hoort.
Ik dacht aan de nieuwe beelden:
een hand met roodgelakte nagels,
zwartgeblakerde stenen,
een plein vol lege kinderwagens.
Oorlog, een clusterbom van daden
en gevolgen. Van narigheid en haat.
Bestaat er ‘oorlog zonder’? Van meer
dan zes miljoen verhalen is er geen
een zonder tranen of verdriet.
Ik was aan de beurt. Geen oorlog,
bestelde ik, maar friet
van zoete aardappelen.
Dat hadden ze natuurlijk niet.
Fiet van Beek,
eilanddichter
maart 2022
STEMMING
Na de verkiezingen
STEMMING
Ik houd zo van verkiezingen,
vooral van het daarna, als al
die posterkoppen het lachen
is vergaan en zij voor maximaal
vier jaar de politiek bezielen,
het eiland fijn bestieren,
hun aanhang gaan plezieren
en bovendien:
het straatbeeld niet ontsieren.
Fiet van Beek, eilanddichter
CODE ROOD
Gemeenteraadsverkiezingen
CODE ROOD
Al zijn ze groen, blauw, oranje, zwart,
al zijn ze pro met Texels hart,
bestaat het merendeel uit mannen,
al komen ze op voor de belangen
van arm en rijk – niet tegelijk –
al beloven ze huizen voor een prijs
die ook starters kunnen betalen,
al tellen ze bedden en vragen
ze stemmen, het is niet aan hen
– nog niet aan hen – om te bepalen.
De kleur waar het in maart om gaat,
is potloodrood. Het dringend advies:
ga eropuit, stem op een kandidaat,
kleur de nieuwe gemeenteraad.
Wie thuisblijft maakt zichzelf monddood.
Fiet van Beek, eilanddichter
januari 2022
DICHT OP TXL
Ter gelegenheid van de installatie
nieuwe eilanddichter op 27-1-2022
Er spoelden wat zinnen tegen de dijk,
ze braken als golven, de meeste verdwenen
en lieten wat letters verstrooid in de zee.
Ze glipten door mazen en dreven naar buiten
om met een zuidwester het zand af te kappen
en achter te blijven tussen de schelpen,
onopgemerkt in het randje van vloed.
In het licht van de toren bleven zij liggen,
werden ondergestoven tot een hand
hen omvatte, de klank van hun mare
meenam naar huis. Uit het glazen paleis klonk
geruis en gefluister, in de mars het geritsel
van laatste woorden die roop onbenut
tussen blad achterliet. Met zilte lippen
en wind in de haren, viel de jut uit haar hand
in wat prille zinnen die spoelden tegen de dijk.
Fiet van Beek
DE TX 29
Het leek zo gewoon om ‘s maandags uit te varen,
de steven te wenden naar visrijke wateren,
koers te houden in donker en mist,
de zee te ervaren op het stampende schip;
zo ging dat ruim 150 jaren
van vader op zoon, op zoon, op zoon, op zoons.
De trotse kotter staat nu te koop,
ligt stil in de haven van Ouweskil.
Geen man op de brug, geen vrouw
aan de kade, geen drijvers, geen netten,
niet zwaar beladen, vrijdags geen bord vol
met eigen sliptong, poon of schol.
Weer een schuit, nog een zestal te gaan;
de Texelse vloot sterft een langzame dood,
misschien koopt een Urker straks de boot.
Voor dochters een kans om toe te slaan;
zonen verkiezen een ander bestaan.
Wie pakt de toekomst voortvarend aan?
Fiet van Beek
Verlangen naar walrus
VERLANGEN NAAR WALRUS
Zij die haar eigen banen koos
en onverwacht is opgedoken
ver van het drijfijs van de pool,
die op basalt is neergestreken
en in vreemde wateren vist,
zij wordt vermist.
De vrije vrouw, ze kreeg een naam
om de mensheid te behagen;
strijdlustig heet nu haar bestaan.
Zij deed het waddenerfgoed aan,
zwom naar Terschelling, was op Schier,
maar kwam niet hier.
Zij met haar fijn besnorde kop
verkoos Den Helder boven ons,
vertrok zonder een levensteken.
Niets dan wat poep voor onderzoek
is hier op Texel aangekomen,
zelf is zij zoek.
Zij is op weg naar weer een plaats
om uit te buiken met haar maag
vol scheermessen en slobberschelp.
Huiswaarts of tegendraads gaat zij,
watertandend hopen wij, maar
Freya beslist.
Fiet van Beek, november 2021