Gedicht voor de Nieuwjaarsreceptie van de gemeente Texel.
NIEUWJAARSGEFLUISTER
Pst. Hoor je dat? Het eiland roept, Texel zoekt
mensen die hun stinkende best doen,
klots-oksels van harde werkers
zijn zonder twijfel toegestaan;
daar zit geen luchtje aan.
Pst. Misschien iets voor een zandtovenaar
die de kunst verstaat van kerven in duinen,
suppletie hier en daar, wat waterhinder dempt
en zandbruggen kan slaan in diepe dalen
en slepende conflicten.
En weet je al van wending in de woningnood?
Huizen schieten als paddenstoelen op. Wie
eens, per ongeluk, ontslagen werd, wordt nu
niet meer op straat gezet, maar krijgt
een familiebed in hospitaal Noordwest.
Pst. Texel zoekt fitte mensen, energiek
met een gezond gewicht, toppers zonder
aangespoelde poeder, die een bewegend
voorbeeld zijn. Een ereplaats voor één talent:
de eilandsporter van het jaar.
De juiste vraag is al bedacht. Na rijp beraad
staan de bewoners klaar met inzicht en advies;
welk weten we nog niet. Texel roept, maar
is er ook een luisteraar of zoeken
we daar nog naar? Pst.
Fiet van Beek,
eilanddichter