foto Salko de Wolf (l) en Maarten Brugge (r)
ER WAS EENS
In memorie Jan en N.N.
Kansloos blind en toch
één van de oudsten worden.
Geboren met tien-nul achter,
gevonden bij eenentwintig.
Gered door mensenhanden
– ze noemden hem Jan –
spetterend samenleven,
met van die grote zeehond-ogen,
uitgegroeid tot lieveling.
Met tien-nul achter geboren,
op goed geluk aan boord gegaan,
de mare bevaren. Bedrogen
door menselijke hand. Golven
braken vooruitzicht. Wat rest
is rugzak, broek en schoen,
aangespoeld tussen vijftien
en twaalf. Gemist door wie?
Naam en kleur ogen onbekend.
Wat palen verder leest vader
zijn kind een sprookje voor.
Fiet van Beek,
eilanddichter