Of ik een gedicht wilde schrijven bij een chanson-song van de Canadese zangeres Lynda Lemay, aldus de vraag van Ab de Haas van het radioprogramma El Mundo. Ik had nog nooit van haar gehoord en beluisterde de twee aangereikte opnames. Een daarvan heette Maudite prière, vrij vertaald: vervloekt gebed. Huh? Mijn Frans was goed genoeg om haar – duidelijk uitgesproken – tekst te verstaan. En haar presentatie zo krachtig en fel dat het woord smeekbede meteen bij me opkwam. Het gaat over de zwangerschap van een vrouw die al drie kinderen heeft en daar niet goed voor kan zorgen. Mon Dieu, waarom dan weer een kind. Moet dat nou? Verkeerde plaats, in een fragiel nest, verkeerde vrouw, verkeerd moment!
Ik zou zeggen: luister naar haar lied voor je verder leest.
Wat nu? Hoe schrijf ik daar een gedicht over? Ik beluister het lied meermalen, blijf het mooi vinden. Het doet me aan een psalm denken; knetteren tegen God, niets mis mee. Maar een gebed ga ik niet schrijven. Wat dan? Het wordt een rondeel, twee rondelen eigenlijk met een einde in die stijl.
TIMING
De laatste druppel die doet stromen
alsof het ooit zo is bedacht,
uit duizend deeltjes meegenomen.
De laatste druppel die doet stromen
tot nu en later samenkomen
in nieuw en leven, onverwacht.
De laatste druppel die doet stromen
alsof het ooit zo is bedacht.
Over nieuw en leven, onverwacht,
spelen haar vingers geen akkoord,
luid is de tegenstem, klaar haar klacht.
Over nieuw en leven, onverwacht,
perst zij verzet op volle kracht;
de smeekbede is ongehoord.
Over nieuw en leven, onverwacht,
spelen haar vingers geen akkoord.
De laatste druppel die doet stromen,
alsof het ooit zo is bedacht,
over nieuw en leven, onverwacht.
2021, Fiet van Beek