In de afgelopen week heb ik heel wat felicitaties ontvangen; per mail, op Facebook, op straat. Hartelijk dank daarvoor! Het dorpsdichterschap inspireerde ook twee Ermelose dichters die me met de felicitaties een kort vers stuurden. Die verzen wil ik jullie niet onthouden.

A.F. Troost, de Ermelose dichter-dominee, was even buitenslands toen hij hoorde dat ik de nieuwe dorpsdichter ben. Hij was op dat moment met zijn vrouw in Chartres en benoemde zichzelf als stadsdichter aldaar voor één dag. Hetgeen het volgende vers opleverde:

 

CHARTRES

 

De kathedraal. Fenomenaal.

Versteende taal. Hemels verhaal.

Maar in het labyrint

ben ik weer helemaal

kind.

 

Alfred Valstar, een Ermelose dichter met wie ik geregeld voordraag, was bij de ‘inhuldiging’ en zag toe hoe de plaatselijke pers e.e.a. vastlegde. Dat inspireerde tot dit gedicht:

 

DICHTERINSTALLATIE ALHIER

 

Het onbesproken zijn is nu voorbij

met het journaille lokaal in de rij.

Open daarom ten dorpe vergezichten,

of spiegels; we zijn er graag gloeiend bij.